In de kerktuin van Radewijk stroomt een levensbron je tegemoet. Een enthousiaste tuingroep heeft daarvoor gezorgd. Lolkje Hoeksma en Riek Valk vertellen over hun inspiratie om te komen tot het borrelde water in de kerktuin.

Levensbron

Een bron van inspiratie vormt het bijbelverhaal waarin Jezus een Samaritaanse vroeg om water te putten uit de bron om zijn dorst te lessen. Hij verwees naar die andere levensbron (Johannes 4). Een altijd borrelende bron uit onnaspeurbare diepten wordt beeld van de Levensbron, de Eeuwige zelf, die leven geeft. Hij is de bron van levend water (Jeremia 2: 13). En ook het verhaal waarin Mozes met een staf op de rotsen sloeg om water te krijgen spreekt tot de verbeelding.

Ze komen zelf in beweging als ze horen dat een landbouwer in de buurt tijdens het ploegen op een grote zwerfsteen was gestuit. Dat was een struikelblok voor hem en lag hem in de weg. Dat voorval bracht hen op een idee, om een steen op te richten, net als Jakob deed na een droom waarin hij een ontmoeting had met God. De grote steen werd met vereende krachten uit het land werd gehaald en bij een steenhouwer gebracht, die er een gat in boorde. Met deze steen, een pomp, een waterslang ging de tuingroep enthousiast aan de slag. En zie het water borrelde als bron van levend water uit de steen.

Stromen en verbinden

Ook bij hen ging het borrelen. Hoe maak je een waterbedding?
Een oproep aan de gemeenteleden deed wonderen: velen brachten stenen om met elkaar het levende water een bedding te geven. Stenen met verhalen, met vakantieherinneringen, stenen van verdriet. Het werd een lange, brede bedding waar het water zachtjes overheen kabbelt tot het in de aarde verdwijnt.

“Ja,” zegt Riek, “zo is het ook met ons… we weten niet waar en wanneer ons leven ophoudt en niet meer op aarde zichtbaar is. Maar dit weten we wel: dat het water blijft stromen, terugkomt en ons verbindt met de Levende, de Eeuwige en ons verbindt met alle mensen die drinken uit deze bron. Wij voelen ons verbonden met alle mensen die zich verfrist voelen na een bezoek aan de tuin, het aandachtig bekijken van de tentoonstelling tijdens de zomeropenstelling, het luisteren naar onze voorgangers, het gezamenlijke zingen of het stil lezen in de bijbel.

Tini Brugge