Stilte is de voedingsbodem voor ons bezig zijn, ons bidden, ons creatieve, scheppende werk, maar ook voor onze aandacht voor elkaar en de wereld. Stilte is de ruimte voor God om ‘bij ons verblijf te nemen’. Die stille ruimte is onmisbare tijd die wij beschermen en scheppen voor de Schepper.

Rust is een voorwaarde om levenskracht te behouden en te hervinden en daarmee vruchtbaarheid voor mensen, dieren en het land. Vruchtbaar leven is voor mij je toewenden naar God, rust nemen om je ontvankelijkheid te behouden, je te ontplooien, te groeien, tot bloei te komen en vrucht te dragen. Toewending betekent ook toewijding, ieder op een eigen wijze. Anders gezegd: religieus leven is aandacht houden voor het belang van de ander, de mens, het dier, de aarde.

Abdis Zr. Emmanuele Sipkes, Liobaklooster Egmond-Binnen
Bron: Levend Huis, ecospiritualiteit en schepping, Kok, 2008.