De Gemeenschap van Sant’Egidio.
Sant’Egidio is een christelijke gemeenschap, die in 1968 werd opgericht in Rome en inmiddels in vele landen bestaat, ook in Nederland. Als broers en zussen met elkaar verbonden, kiest men voor het gebed, de armen en de vrede. Dit vormt basis van hun leven. Vrouwen en mannen wijden zich aan een vrijwillige dienst aan armen. In de stad de dak- en thuislozen. De gemeenschappen zijn oecumenisch ingesteld en in het inter-religieuze gesprek klinkt de geest van Franciscus van Assisi door. Ook de huidige paus Franciscus vormt een belangrijke inspiratiebron.
De zorg voor de schepping krijgt uitdrukking in een eco-spiritualiteit van verzamelen, selecteren en hergebruiken. De gemeenschap wil bijdragen aan een verandering van een cultuur van ‘afdanken’ naar een cultuur van ‘hergebruik’ met alle mensen van goede wil. Deelname staat open voor iedereen. Zie verder de website van Sant’Egidio.
Egidius
Egidius (gestorven omstreeks 710) leefde als kluizenaar in de Provence, Frankrijk. Zijn gedachtenis is op 1 september. Hij stichtte een benedictijnenklooster en werd er abt. Hij wordt in verband gebracht met de zorg voor armen en kwetsbare mensen. Ook wordt hij genoemd als beschermheilige van bos, vee en wild. Hij is meevoelend en beschermend, een echte helper in nood. In Frankrijk staat hij bekend als Sint-Gilles van Nîmes. Het stadje Saint-Gilles ligt op de pelgrimsroute naar zowel Rome als Santiago de Compostela.
Volgens een legende redde hij het leven van een hert, dat hem op haar beurt als dank haar melk schonk. Met een hertje staat Egidius hierboven afgebeeld. Het tekent de verbondenheid van mens en dier, zoals later we later ook bij Franciscus van Assisi zien. In de traditie van de kerk is men dit de eeuwen door nooit vergeten. De zorg voor al wat kwetsbaar is omvat de zorg voor alle schepselen. De wederkerigheid van relaties, ook tussen mensen en dieren, die elkaar bijstaan, vormt het hart van het gelovig bestaan.
Er is een kruid naar Egidius genoemd dat naar hem verwijst: het Vijfvingerkruid (Potentilla reptans) wordt in de volksmond ook wel het ‘herteroosje’ genoemd, waarmee we hem in herinnering kunnen roepen.
Bronnen
Op vele plekken wordt gezocht naar nieuwe vormen van gemeenschapsleven, dat zowel op elkaar als op de maatschappij en de aarde betrokken is, zie bijvoorbeeld de Vereniging van religieuze leefgemeenschappen.
Tekst en foto’s Tini Brugge