In de kerk van het Oosten en in het Westen die de Byzantijnse rite volgen, wordt gebeden met het lichaam en alle zintuigen: Wierook, zoet brood  en wijn en er wordt geknield, gebogen en gekust. Dan slaat een vrouw een kruis. Een bijzonder kruis. Ze raakt haar hoofd aan, dan haar schouder en blijft met haar hand  zacht op haar hart rusten. Een drieslag: hoofd, schouder en hart

Ze slaat het kruis in drieën,
op hoofd, schouder en hart:
als ogen niet bedriegen
wijst ze mij op haar hart.

Je kent God niet van boven,
daar in een helder hoofd:
je moet in Hem geloven
die ons zijn trouw belooft.

Hij drukt niet op je schouders,
verlicht een zware last,
Hij is stil aanwezig,
verzacht wat is verhard:
dat weet je in je hart.

Sla dan het kruis in drieën,
zeg Vader, Zoon en Geest
en durf het Hart genieten
dat in ons leven geeft.

Bron: Henk Jongerius, In het licht van de seizoenen