Nog eenmaal vlammen de kleuren
als om de warmte vast te houden
van de zomer die nu in haar schulp kruipt
voor zoveel expressie
maar tegelijk wordt het donkerder overdag,
en ’s avonds meer ruimte om stil te zijn.

De wereld om ons heen
maar ook wijzelf
beleven de overgang naar de herfst
als een herademen,
wind door je haar,
gedachten ordenen
en soms als de storm is gaan liggen,
weer zien waar het om gaat.

Gezegend zijn we met de seizoenen
van hogerhand ons toebedeeld
om ons te spiegelen, binnen en buiten,
knielen en zaaien, oogsten en danken,
leven als de seizoenen is
steeds opnieuw lucht krijgen
van Gods schepping.

Jeanette van Osselen