De Verenigde Naties stelden de Internationale Dag van de Vrede vast op 21 september. In Nederland geven we op de kerkelijke kalender aandacht aan de Vredesweek in de derde week van september. Dat hiervoor aandacht gevraagd wordt is vandaag meer dan vanzelfsprekend. De uitdaging is steeds hoe daaraan vorm te geven. Niet toevallig valt de Vredesweek binnen de Scheppingsperiode op de kalender.

Pax Christi

In de tuin van de Abdij van Egmond

Wat betekent Pax Christi, en de vrede die we elkaar toewensen telkens als wij de maaltijd vieren in gedachtenis aan Jezus? En wat betekenen de oud-testamentische woorden van de profeten voor ons vandaag: om de zwaarden om te smeden tot ploegijzers en de speren tot snoeimessen? (Jesaja 2, 4 en Micha 4, 3). Paus Franciscus zei het zo: “We hebben de vrede verloren”.

Hoe houden we het verlangen naar rusten onder de vijgenboom levend en hoe werken we aan dat beeld van rust, vrede en veiligheid onder de bescherming van bomen? Zie de hoofdfoto hierboven.

Onder: een olijfboom bij een kerk, symbool van vrede en geluk. In de joodse Bijbel (Tenach) vindt men regels voor het sparen van vruchtbomen bij conflicten: deze bomen mogen niet worden vernietigd omdat ze levensvoorwaarde zijn, bestaansvoorwaarde voor toekomst als zodanig, en dus onontbeerlijk (bijvoorbeeld in Deuteronomium 20). Zorgzaam handelen vraagt steeds om terughoudend gedrag, jegens mensen zowel als bomen. Men omgeeft ze met liefde.

De olijftak is teken van hoop. De duif als beeld van vrede herinnert aan het verhaal over Noach. Na de watervloed kwam een duif terug met een groen takje in haar bek. Het was het teken dat leven op aarde weer mogelijk was (Genesis 8). Pax-vredesduiven werden in de Vredesweek uitgereikt aan mensen of organisaties die zich op bijzondere wijze hebben ingezet om vrede en verzoening te bevorderen.

Vrede, gerechtigheid en behoud van de schepping

De vraagstukken waarvoor de wereld staat zijn niet meer los te zien van elkaar: het gaat om vrede én rechtvaardigheid én de zorg voor de schepping. Vluchtelingen zoeken een veilig en vredig bestaan, weg van oorlog, hongersnood, droogte, bestaansonzekerheid. Klimaatdreiging en grondstoffenschaarste leidden tot toenemende spanningen. De wijze waarop wij met de aarde omgaan, en al haar schatten, is bepalend voor onze toekomst. Eerlijk delen is wel het minste dat ons te doen staat. We hebben de vrede verloren betekent zoveel als: wij zijn er niet in geslaagd ons samenleven in te richten volgens de principes van rechtvaardigheid en duurzaamheid. En dus ook: we weten heel goed wat ons te doen staat …

Bronnen

Zie voor activiteiten in de Vredesweek deze website, die van de Raad van Kerken, en van Kerk en Milieu

Tekst en foto’s Tini Brugge