De warme na-zomerse dagen eind september, begin oktober kunnen verrassen. Deze zonnige dagen worden (van Spanje tot Wales) wel verbonden met Michaël, het zijn echte zomerse ‘Michaëldagen’.

De beeltenis van Michaël vinden we in kerken vaak aan de westkant, daar waar de zon ondergaat. De oostkant, waar de zon opgaat, is gereserveerd voor Christus, de Morgenster, de Lichtbrenger, die leven schenkt. Daar is over nagedacht. Het kan ons helpen ons gevoeliger te maken voor duister en licht.

De avond valt, Michaël waakt

De gedenkdatum voor aartsengel Michaël op de kalender is 29 september. In Bijbelse verhalen bestrijdt aartsengel Michaël het kwaad. Wat geen licht kan verdragen, draagt duisternis in zich. Michaël keert zich tegen die duisternis. Meest in het oog springend is Michaëls strijd tegen de draak, als symbool van de eindstrijd (Openbaring 12). Andere aartsengelen spelen een andere rol, zo is aartsengel Gabriël vooral een boodschapper van God.

Eind september ervaren we dat de zon eerder ondergaat, de duisternis valt sneller in. Het werd in de christelijke traditie een herinnering aan Michaël, en daarmee aan alle engelen die licht, warmte en troost brengen en de duisternis verdrijven.

Kruid

De Grote of Aartsengel-wortel (Angelica, archangelica) en de gewone engelwortel herinneren aan een engel-ervaring.

De engelwortel wordt tegenwoordig gekweekt om de aromatische olie in de wortel en om de smaak in likeuren. Stukjes van de vaak roodbruine stelen worden ook wel versuikerd of gebruikt bij het koken van rabarber.

In de Middeleeuwen was de pest één van de ziektes die dood en duisternis bracht. Een engel toonde, volgens een volksverhaal, mensen hoe de engelwortel ziekten kon helpen bestrijden.

Bron

Kijk eens op de heiligenkalender

Tekst en foto’s Tini Brugge