Vertrouwd is het beeld van zomerse bermen,
waar goudgeel verandert in pluizende zwermen,
doorschijnend licht.
Los van de steeltjes, rondwarrelende deeltjes
waar je maar kijkt, omhoog en omlaag,
om zich te hechten in vochtige grond.
Vruchtbaar, onzichtbaar, wonderlijk waar,
nooit uitgeput, die goudgele gloed,
steeds nieuw en nooit klaar.

Vertrouwd als het beeld van bloeiende liefde,
die verandert en breekt, deelt en verpulvert
tot zwermende deeltjes,
in mensen in dieren, in bloemen in dingen.
Los van de oorsprong blijft zij in leven
als dwarrelend licht, nu hier en dan daar.
Liefde is zichtbaar, vruchtbaar aanwezig
in mensen van vrede, nooit uitgeput,
steeds nieuw en nooit klaar.

Jeanette van Osselen