Op paasmorgen begin ik de dienst op het kerkhof naast onze kerk. Als om 10 uur de klokken luiden, doe ik het hek open van de begraafplaats en lopen we met zijn allen naar het midden, waar een baarhuisje staat. Daar staat een emmer met narcissen klaar.
Narcissen worden ook wel paastrompetten genoemd.

Ik vertel dat pasen begint bij het graf. Maar dat er ook een weg is door de dood heen.
Dan lees ik het paasevangelie. Een trompettist speelt: “U zij de glorie”. Daarna nodig ik de mensen uit om een narcis te pakken en – als ze dat willen, bij een graf neer te leggen. Daarna zetten we de dienst voort in de kerk. Het is een erg indrukwekkend moment.
Pasen wordt voelbaar en komt rakelings nabij. Zoiets kun je met een preek of een lied niet bereiken.

Marjan van Hal