Dankbaarheid, lof, de harten hoog, stemmen vol vreugde,
U hebt een tafel voor ons klaar gemaakt,
niet alleen met brood en wijn,
maar met Uzelf,
opdat we vervuld mogen worden, vergeven,
genezen, gezegend en vernieuwd.

We zingen in dankbaarheid:
Heilig, heilig, heilig….

Heer God, wij kunnen de rijkdom van uw tafel niet delen
zonder te denken aan de gebrokenheid van de wereld.
Wij kunnen het brood niet breken
zonder te denken aan al degene die honger hebben.

Uw wereld is één
en wij zijn de rentmeesters van haar gulle gaven.

Heer, maak onze welvaart dienstbaar aan de armen.

Wij kunnen de wijn niet drinken
zonder  te denken aan hen die dorst hebben,
de gebrokenen en de ontwortelden, afgematte mensen,
de hele aarde die roept om rechtvaardigheid.

Heer, maak uw overvloed dienstbaar aan wie uitgeput zijn.

We kunnen uw woorden van vrede niet  horen
zonder te denken aan een wereld die oorlog voert
of zich op oorlog voorbereidt.

Laat ons toch zien, Heer,
hoe we wapens kunnen omsmeden
tot tekenen van vertouwen
en de zucht naar macht
tot het verlangen van vrede.

We kunnen dit feest van uw familie niet vieren
zonder te denken aan wat ons verdeeld houdt.
We zijn één in de Geest, maar nog niet in onze daden.
Onze geschiedenis en onze wonden
staan onze éénwording in de weg.

Heer, genees uw kerk van elke gebrokenheid.

Bron: Liturgische bouwstenen, Iona community – Wild Goose Resource group, Gorinchem,  Narratio 2003