De hemel is niet hoog verheven,
wat liefde heet
is altijd onder ons.
Met zoveel woorden al voorzegd,
gezwegen en gebeden,
apart genomen, uitgelegd.
Dat niet dromen ons
de angst, de dood,
doen overwinnen.
Maar liefde
van de grond moest komen,
kracht waar
duisternis niet tegen opgewassen is.
Een hand beweegt de wolken
om ze weg te schuiven,
een zachte bries blaast ons
nieuw leven in.
Vrijheid die vogelvleugels heeft,
hand die ons oplicht,
nieuwe wending geeft.

Jeanette van Osselen