Wat is dat toch in mij
dat verlangen
om in het voorjaar
te vasten?

Het is niet
omdat ik te zwaar ben,
al kan er best wat af.

Maar er is iets in mij
dat verlangt naar afzien en versterven.
Iets in mij wringt zich naar buiten
door alle korsten van gewenning en gewoonte heen.
Het doorbreekt mijn patronen
opent me voor een frisse kijk.

Het grijpt me bij mijn lurven
en brengt me “back to basics”
tot de ijkpunten in mijn leven.

Het wil me laten vasten
om te voorkomen dat ik verstik raak in me zelf;
het wil mij open doen gaan
voor het wonder van het bestaan,
voor de noden van de mensheid.
voor het lijden van de aarde.

Wat is dat toch in mij
dat verlangen
om in het voorjaar
te vasten?

Eigenlijk
weet ik wel wie dat is
die mij tot vasten noopt;
en die zich aan mij voordoet
in het wonder van het bestaan
in de noden van de mensen
en het lijden van de schepping.

Guy Dilweg