Met stijgende verbazing, die overging in een steeds grotere verwondering over de wording van de wereld om ons heen, heb ik aan deze liturgieën gewerkt.

Kern van de vieringen is het scheppingsverhaal uit Genesis, iedere scheppingsdag worden de betreffende verzen uit Genesis gelezen. Daarnaast heb ik, heel globaal, iets gezet wat wij over de evolutie weten. Opmerkelijk is dat het Genesisverhaal in grote lijnen dezelfde volgorde heeft als de geschiedenis van de wording van de aarde. Alleen dag 4, over de kosmos, wijkt daarvan af. Het Genesisverhaal wordt er nog mooier van. De vreugde en verwondering over de schoonheid van de schepping die daarin klinken worden door de wetenschappelijke kennis over de evolutie enorm uitvergroot.

In het gedeelte ‘ gebed/credo’ wordt iedere scheppingsdag geprobeerd daar woorden aan te geven. Wie over het behoud van de schepping spreekt, en dat kan niet anders als je de schepping gaat vieren, moet ervoor waken niet het waarschuwende vingertje op te steken tegen alles wat we daarin verkeerd doen. Daarom heb ik ervoor gekozen de vreugde en verwondering de boventoon te geven, waardoor je vanzelf na gaat denken over hoe al dit moois te behouden. Wel heb ik in ‘gebed/credo’ iets over die bedreigingen aangehaald.

De viering van elke scheppingsdag duurt 20 – 30 minuten.

Iedere dag heeft dezelfde opbouw, dat geeft rust aan de serie. Er wordt, bijna steeds, per dag een lied gezongen, dat door de hele viering heen dezelfde melodie heeft, ook als men daar enkele regels van zingt. Steeds wordt een handeling verricht om de viering tot een meer totale belevenis te maken.

Juist omdat de vieringen kort zijn is het van belang die goed voor te bereiden. Dat geeft rust aan de viering en ruimte voor betrokkenheid. Het is aan te raden met meer mensen, ieder met een eigen rolverdeling voor de teksten, de handeling en het ‘gebed/credo’, de viering vorm te geven. Dat brengt het gevierde dichter bij alle aanwezigen.

Marijke de Bruijne