De mensen klaagden over zoveel warme dagen,
het klimaat, de zorgen om het water,
de grond te droog, veranderingen
hand in hand
met blind gesjor aan kansen verscholen in
de bronnen van de aarde,
van ons land.

Maar niet alles is het werk van mensenhand
zo werd ik, stil wandelend door het veld
plots door een warme gloed verrast
die mij om aandacht vroeg.
Daar, door blad en bloem omgeven,
lag die pompoen met lachrimpels getekend,
stralend als de zon.

Wat zorgeloos, zo klein en licht begon,
het kleurt al gauw ons leven
voor wie het is gegeven
te zien.

Jeanette van Osselen