Een junimorgen vroeg de tuin in gaan
zien hoe spanrupsen zweven aan
dunne trapezes. In het gras bloeien
toe maar! beloften, geheimen groeien
rondom. Zo licht is dit, ik ken het niet
ik hoor een lied dat ik al evenmin,
en niet vertrouw. Wat willen
deze woorden in het groen
wat zingen ze, zijn ze soms bang
dat dit moment geen leven lang?

Laat het toch even nu zijn, hier
precies dit ogenblik van leven
dat ik zo liefheb, redeloos –

Marjoleine de Vos
Bron: Kat van sneeuw. Van Oorschot, 2003