Een mensenleven is
als dennenbomen
op de zandverstuiving;
zij krommen zich
onder de wind.

Blootgestoven liggen
de wortels,
steeds dieper zoekend
naar
water ten leven

Maar desondanks groeien ze door
Samen doorstaan zij de elementen,
De kruin opgeheven naar het
licht ten leven

Soms ligt er één geveld.
Maar in een
overvloed aan
dennenappels wacht
zaad op de
wind ten leven

Marijke van der Giessen