De gedenkdag van Willibrordus van Utrecht is op 7 november. Afkomstig uit Engeland, wordt hij wel de lichtbrenger van de Lage Landen genoemd.

Verscheidene waterbronnen gaf men zijn naam, het zijn zogenaamde ‘Willibrordputjes’, die teken van leven zijn, omdat zij water bieden dat leven geeft. Zo’n putje vinden we bijvoorbeeld in Heiloo.

Veel kerken vieren op 7 november een oecumenisch getinte Willibrordzondag. De zondag herinnert aan degene die het christelijke geloof naar de Nederlanden bracht.

Prediker voor de Friezen

Willibrord (658-739) wordt geboren in Noord-Engeland. Hij krijgt zijn vorming in het benedictijnerklooster in Ripon (Engeland). Op 31-jarige leeftijd steekt hij met 12 monniken de Noordzee over naar het gebied van de Franken. Hij reist met paard en wagen terwijl hij zijn geloof en kennis van het Evangelie met mensen deelt.

In 695 wordt Willibrord in Rome tot bisschop gewijd en door de Frankische vorst Pepijn van Herstal aangesteld als prediker voor de Friezen in de Lage Landen. Hij sticht in Utrecht, zegt de traditie, een klooster met kerk. Deze wijdt hij aan (Sint) Maarten. De huidige Domkerk in Utrecht draagt nog steeds diens naam (kerk gewijd aan Sint Maarten) en op het Sint-Janskerkhof vindt men diens standbeeld, Maarten gezeten op een paard (diens gedenkdag is op 11 november). Willibrord is schutspatroon van de rooms-katholieke kerkprovincie Nederland.

Asters worden Sint Wilpersblumkes genoemd, het zijn bloemen die begin november nog in tuinen bloeien. De naam aster is in het Grieks de naam voor ster: misschien een stille verwijzing naar het licht dat Willibrord hier bracht? Zie voor betekenissen van bloemen en planten inspiratie-tuinen.nl

Bron: zie ook de heiligenkalender

Tekst en foto’s Tini Brugge