Soms kan het goed zijn, samen te overleggen over welke zachte krachten wij eigenlijk zoeken in ons leven. Welke krachten heb jij in jezelf? In onze gemeente deden wij dat tijdens een groepsgesprek aan de hand van het bekende gedicht van Henriette Roland Holst (1869-1952):

De zachte krachten zullen zeker winnen
in ’t eind – dit hoor ik als een innig fluistren
in mij: zo ’t zweeg, zou alle licht verduistren.
Alle warmte zou verstarren van binnen.

De machten die de liefde nog omkluistren
zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,
dan kan de grote zaligheid beginnen
die w’als onze harten aandachtig luistren

in alle tederheden ruisen horen
als in kleine schelpen de grote zee.
Liefde is de zin van ’t leven der planeten

en mensch en dier. Er is niets wat kan storen
’t stijgen tot haar. Dit is het zeker weten:
naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

In het groepsgesprek hebben we vooral gesproken over op welke wijze jij jouw eigen zachte krachten zou willen en kunnen inzetten.

Hedi Hegeman