Voor de feestdag van St. Rochus op 16 augustus

Rochus wordt overal ter wereld aangeroepen bij ziekte. Maar nergens is hij zo populair als in Italië. Veel Italiaanse steden en dorpen organiseren nog altijd festivals ter ere van San Rocco, met een processie en muziekoptredens en natuurlijk vuurwerk. In Supino duurt de processie voor San Rocco twee nachten. Men hangt dan een rochusring, ciambelle op zijn italiaans, om de linkerhand van San Rocco en geeft de hond er een in de bek. Na afloop van de processie is het feestelijk ciambelles eten met wijn. Vroeger werden ze uitgedeeld aan de armen, maar tegenwoordig mag iedereen mee-eten en is er een collecte voor een goed doel.

Wie was Sint Rochus?

Wie als pelgrim op reis gaat, keert als een ander mens terug. Zo veranderd is Sint Rochus dat zijn eigen familie hem niet meer herkent. Waarschijnlijk rond 1346 wordt Rochus geboren. Hij is de enige zoon in een rijke regentenfamilie in de stad Montpellier. De ouders van Rochus zijn gelovige mensen. Ze geven hem mee dat je bezit niet voor jezelf moet houden en dat je voor armen en zieken moet zorgen. Dat is actueel en gevaarlijk bovendien. In 1347 duikt een onbekende besmettelijke ziekte op in Europa. Eerst in Italië, maar al heel snel ook in Spanje, Frankrijk en de rest van Europa. De zieken krijgen koorts en builen over hun hele lichaam en binnen een paar dagen gaan ze dood. Tussen 1347 en 1352 maakt de pest zoveel slachtoffers, dat hele steden ontwricht raken.
Rochus’ vader sterft vroeg. Zijn moeder een paar jaar later. Rochus, twintig jaar oud, verdeelt het geld onder de armen en brengt de familiebezittingen onder bij een oom. Zelf gaat hij als pelgrim op reis.

Rome is zijn reisdoel. Hij arriveert er tijdens de epidemie van 1367-1368. Geen straat is er waar geen mensen ziek zijn en sterven. Artsen staan machteloos. De mensen hebben snel in de gaten dat de geheimzinnige ziekte besmettelijk is, al weten ze niet hoe. Velen worden bang en vluchten de stad uit. Zieken worden in de steek gelaten door hun eigen familieleden. Hier vindt Rochus zijn bestemming. Hij legt zich toe op het verzorgen van de zieken. Met Gods hulp geneest hij velen. Drie jaar blijft hij in Rome. Dan trekt hij naar Piacenza, waar zijn eerste doel weer het hospitaal is. Ook hier geneest hij velen. Maar het onvermijdelijke gebeurt: Rochus wordt zelf besmet. De pest wordt zichtbaar in gapende wonden aan zijn been. De inwoners van Piacenza klagen bij de ziekenhuismeester dat deze vreemdeling de stad in gevaar brengt. Rochus trekt zich terug in het bos om te sterven. Maar een jachthond vindt hem en brengt iedere dag een stuk brood. Zo overleeft hij, totdat een engel hem geneest van de ziekte.

Terug in Montpellier herkent niemand zijn gehavende uiterlijk. Zijn oom laat hem in de gevangenis zetten op verdenking van spionage. Rochus verdraagt het geduldig en kan ook in de gevangenis het zorgen niet laten. De geruchten over zijn onschuld groeien aan. Tussen 1376 en 1379 sterft hij. Zijn grootmoeder herkent hem alsnog aan een wijnvlek waarmee hij was geboren. De kerk herdenkt hem op 16 augustus.

Ingrediënten Rochusringen

voor 10 stuks

• 500 gram bloem
• 1 theelepel zout
• 4 theelepels anijszaad
• 20 gram verse gist
• 260-280 ml lauw water
• 50 gram gesmolten en afgekoelde boter
• eventueel 30 gram kristalsuiker

Bereiden

Los de gist op in wat water, laat 15 minuten rusten.
Meng meel, zout, suiker en anijszaad.
Voeg het gistmengsel en de gesmolten boter hierbij.
Kneed een soepel deeg. Rol het deeg uit tot 1 cm dikte en snijd lange stroken van 40 bij 4 cm. Draai deze stroken tot een ring en sluit de deegeinden aan elkaar.
Leg de ringen op een ingevette bakplaat en laat ze, afgedekt met folie, 30 minuten rijzen.

Breng een pan met water aan de kook en kook de ringen in zachtjes kokend water tot ze gaan drijven en bol staan.Dit duurt 1 – 1½ minuut.
Schep de ringen uit het water en leg ze op bakpapier.
Haal ze naar keuze door sesam- of maanzaad of bestrijk ze met ei voor een mooie glans.

Verwarm de oven voor op 250°C.
Bak de ringen in 8-10 minuten mooi bruin.
Eet de ringen besmeerd met roomboter.

Recept: Zalig gebakken, Berne media, 2015
Verhalen, recepten en tradities uit de hele wereld van Driekoningen tot Sinterklaas.
Marian Geurtsen en Bep Willers-van Oostwaard

Dit bericht is geplaatst in Gebak, Heiligen, Pelgrimage, Zomertijd met de tags Anijs. Bookmark de permalink. Bewerken
Zelf zoeken
naar …..

Samen aan tafel
Ontbijt
Brood
Broodbeleg
Lunchhapjes
Voorgerechten
Soepen
Bijgerechten
Salades
Hoofdgerechten
Nagerechten
Gebak
Dranken
Koken met:
Bijbelse specerijen
Bijbelse vruchten
Vleesvervangers
Ondergrondse groenten
Bovengrondse groenten
Granen
Aardappelen
Zon in de keuken…
Ingrediënten
Aardappel Aardbei Amandel Anijs Appel boekbespreking Bouillon Brood Champignon Chocolade Citroen Dadel Druif Ei fairtrade Geitenkaas Gember Honing Kaas Kip Knolselderij Kokos Noot Olijf Olijfolie Peterselie peulvruchten Pompoen Prei Rijst Rode biet Rozijn Sinaasappel Sla Spinazie Tomaat Ui Vanille Vijg Vis Walnoot Witlof Witte kool Wortel Yoghurt
Samen …
Voetafdruk
Fairfood
… eerlijk …
Gelukkige groenten
Goede vis
Bio goed
Pieter Pot
… eten
De Bruinebonen Bende
De vegetarische zuster
Vier de seizoenen
In de joodse keuken
Ondersteund door:

[log in]
Samen eerlijk eten • pluksite